عفیف باختری (زاده ۱۳۴۱ ٬درگذشته ۸ ثور ۱۳۹۶، مزار شریف – بلخ) یکی از روزنامه‌نگاران و شاعران شناخته شده معاصر افغانستان بود. وی در شهر مزار شریف ولایت بلخ به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در همین شهر سپری کرد و درگذشت.

او در طول حیات خود در نشریه‌های جهان نو و ماهنامه «الف تا یا» فعالیت داشت و همچنین پنج مجموعه شعر به نشر رسانید. اشعار او که زبان شعر خاص خود را داشت از نظر محتوی بسیار عمیق بود، همچنین آشنایی او با دیگر هنرهای مدرن و اشعار عمیق و پر از کنایه به وضع موجود اما در عین حال سرشار از امید باعث شد که او مورد توجه بسیاری از اهالی ادب و هنر قرار بگیرد و از او چهره مطرحی در این حوزه به نمایش بگذارد.

زندگی

عفیف باختری، با نامِ کاملِ اسدالله عفیف باختری، در ۱۳۴۱ در شهر مزار شریف در ولایت بلخ به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی خود را در همین شهر گذرانید و در محضر پدرش که او نیز شاعر بود و در نشریه‌ای محلی به نام «نشریه بیدار» مقاله می‌نوشت با ادبیات آشنا شد. وی پس از آن برای تحصیل در دانشگاه به کابل آمد و در رشته زراعت مشغول تحصیل شد و نخستین اشعار خود را در همان سال‌ها سرود. باختری پس از پایان تحصیلات و دوره سربازی دوباره به مزار شریف بازگشت.

او در بلخ در آغاز به عنوان آموزگار در اداره سواد آموزی، انجمن نویسندگان و اداره کل امور فرهنگی مشغول به کار شد. پس از آن در سال ۱۳۷۷ به عنوان سردبیر نشریه جهان نو آغاز به کار نمود و در ماهنامه «الف تا یا» به عنوان مدیر مسئول فعالیت کرد. در دهه ۷۰ خورشیدی به پای او به جمع شاعران ولایت بلخ پیوست و آرام آرام در برنامه‌های رادیو و تلویزیون نیز حضور یافت.

آثار

اولین کتاب مجموعه اشعار باختری با نام سنگ و ستاره پس از سقوط طالبان و در سال ۱۳۸۲ به نشر رسید که مورد استقبال نسل جوان قرار گرفت. پس از آن چهار مجموعه کتاب دیگر نیز از او به نشر رسید.

سنگ و ستاره (۱۳۸۲)
آوازهای خاکستری (۱۳۸۳)
من با زبان دریا (۱۳۸۶)
با یک پیاله چای چطوری عزیز من؟ (۱۳۸۶)
صد غزل (۱۳۹۱)

جوایز و افتخارات باختری:

عنوان بهترین شاعر ده سال پسین افغانستان در جشنواره شعر معاصر (۱۳۹۵).
مدال عالی دولتی از طرف رئیس‌جمهوری افغانستان.
تجلیل ویژه والی و فرهنگیان بلخ برای یک عمر از فعالیت ادبی.

درگذشت

در تاریخ ۸ ثور ۱۳۹۶ ایشان در بیمارستان ابوعلی سینا در شهر مزار شریف به علت بیماری چشم از جهان فروبست.